این منم, نفرین شده از سالهای دور, تا به هراندازه که هستم , در ابدییتی فنا و نفرینی که بدان گرفتار امدم, به جرم گناهی کبیره در سرزمینی دور و شاید در سیاره ای دیگر , باشد که با این جسم زمینی تاوان پس دهم و در ظاهر واقعی خود حلول کنم وامرزیده شوم پاک بر گردم به انجا که باید...
شنبه، مهر ۲۵، ۱۳۸۸
خلوت يا تنهايي؟
همواره فرق ميان در خلوت بودن و تنها بودن رو به خاطر بسپار :خلوت, قله تجربه است و تنهايي دره, خلوت, نور در خود دارد ,يك شعله ,تنهايي تاريك است و سرد .تنهايي وقتي است كه ديگران را ارزومندي و خلوت وقتي كه از خود لذت مي بري.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر