این منم, نفرین شده از سالهای دور, تا به هراندازه که هستم , در ابدییتی فنا و نفرینی که بدان گرفتار امدم, به جرم گناهی کبیره در سرزمینی دور و شاید در سیاره ای دیگر , باشد که با این جسم زمینی تاوان پس دهم و در ظاهر واقعی خود حلول کنم وامرزیده شوم پاک بر گردم به انجا که باید...
یکشنبه، شهریور ۰۷، ۱۳۸۹
گذشت زمان ادمی رو پیر نمیکنه, بلکه ترک ارمانها و کمال مطلوب, که ما رو فرتوت می کنه!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر